Zaman Nedir?

Cep telefonları GPS (Global Positioning System) görelilik teorisinin zaman denklemlerini kullanarak çalışır. Yani ortada uzay yoktur. Şimdi bu durumda dünyadaki zaman neyi gösterir? Cevap gayet basit: Dünyadaki takvim ve saat donduğu andan yani 20 Şubat 2024 saat on ikiden itibaren tekrar başlayacaktır. Öyle düz bir akış şeklinde değil tıpkı bir film şeridi şeklinde kare kare devam eder. Peki aradan geçen bu aylar yıllar nedir? Kendiliğinden geçen bir zaman yoksa, bizim bu deneyimlediğimiz süre nedir?Bu bölüme kadar hep evrenin bigbang öncesi durumlarındaki birçok bilinmezler veya cevapsız soruları işledim ve yasaların nasıl var olup da bu evreni oluşturabildiğine dikkat çektim. İşte akıp geçen bir zaman olmadığı için hareket durunca zaman da durdu. Sonra bu cihazı dünyadaki takvim ve saate göre ayarladı. Hareket yoksa zaman da yoktur uzay da yoktur. Dolayısıyla kuantum dünyasında hareket durmaz, durursa, zaman da durur. Zamanın bu gerçekliğini, hepinizin kullandığı cep telefonları üzerinden bir örnek vererek anlatayım. e S. Tabii bu yanlış bir değerlendirme olur. Daha basit olarak söylersek; zaman olarak bildiğimiz unsur hareket bağlı bir şey. Her neyse, hepsine gelecek bölümde devam edeceğim. Yani telefon görüşmesi olamazdı. Tabi, hareket etmek demek, enerji harcamak demektir. Ve her şey kendine özgü belli bir hız aralığında enerjiyi harcayabilir. O da bilime göre tüm evrende kesikli hareket eder. İyi de var olan her şey gibi, biz de doğup bir süre sonra yaşlanıyor ve ölüyoruz. Konuya iyi derecede aşina olmayanlar için burada da çok sürpriz yapılanmalar var. Zira dağ, taş, demir, çelik var olan her nesne atomlardan oluşur ve tüm atomlar, kuantumlardan oluşan yapısı gereği durmaksızın hareket halindedir. Konuya ödüllü fizik profesörü Richard Muller’den alıntıyla başlayalım. gibi milyonlarca, milyarlarca yıl sabit duran hareket etmeyen nesneler var ama zaman durmuyor diyebilirsiniz. Enerjinin harcanması ise süreç gerektirir. Uzatmayalım, Tanrı evreni yeniden harekete geçirmek için düğmeye bastı. gibi mesafe ve hareket süresi için de kullanılan bir unsurdur. Bu yüzden NASA gönderilen uydulardaki saatlerin hızları yerdeki saatlerin hızına göre ayarlanmış, senkronize edilmiş olarak göndermiştir. Eğer evrendeki zaman olaylardan bağımsız, kendiliğinden akıp geçen bir yapıda olsaydı, o zaman dünyadaki saat de, Tanrı’nın saatiyle aynı 100 yıl sonrasını göstermesi gerekirdi. Ancak arada şu fark vardır, şişirilmemiş balon içi boş olsa da hala nesnedir ama içi boş uzayın nesnesi yok demektir. Özetlersek zamanı Einstein’in görelilik kuramından itibaren sabit bir şekilde akıp gitmediğini, kütle çekimi ve hıza göre değişken olduğunu biliyoruz. Ve tüm olgular, kendine özgü mesafelerde hareket ederek oluşur. İşte enerjinin hareket için kullandığı bu hız aralıklarına zaman diyoruz. Biz bu içinde enerji olan alanların kapsadığı dış sınırlarına hacim ya da uzay diyoruz. Uzay ve zamanda yaşamıyoruz, uzay-zamanda yaşıyoruz. O anda tüm evrende hareket dondu, fizik yapı tamamen durdu. Bu mesafeleri frekans dediğimiz titreşimler oluşturuyor. Şimdi artık doğa yasalarının eş deyişle fizik yasalarının bigbang anı ve hemen sonrası durumuna bakacağız. Önündeki cihaza baktı takvim 20 Şubat 2024 saat on ikiyi gösteriyordu ve düğmeye bastı. Dolayısıyla başlangıçta ortaya henüz sayacak bir şey çıkmamışken, bir nesne yokken, böyle bir sayısal sistemin kendinde içkin var olması veya tasarlanması da çok düşündürücüdür. İşte bu nedenle önceki bölümde fizik yasaları, amiyane bir tabirle önünde bulduğu enerji dediğimiz hammaddeye bakıp, ortada hiçbir örneği yokken, uzay zaman gibi ilginç bir mekanizmayı ön görmesi veya tasarlaması müthiş bir sonuçtur dedim. Dolayısıyla içinde bir şey olmadan uzay oluşamaz. O anda tüm evren ve dünyada durmuş olan her şey kaldığı yerden harekete geçti. Kısaca uçmakta iken donan kuş, tam düşerken donan taş, dalgalanan deniz hareket eden insanlar vs. Yani kendi oluşturdukları mesafeyi katederek yine kendi oluşturdukları zamanı da kullanmış oluyorlar. Burada doğal olarak aklınıza şu gelebilir; dağlar, taşlar kayalar vs. Bu konunun daha kolay anlaşılması için bir kurgu hikâye ile anlatayım:Diyelim ki Tanrı bir nedenle kendi katında takvim ve saati olan bir cihaz yaptı. Zira kütle çekimi zamanı yavaşlatır. Konuyu özetlersek; evrende, bağımsız sabit bir hızda akıp giden zaman diye bir mevhum yok. Yani olaylar, enerjilerini, an, an dediğimiz kesikli aralıklarla değişim gösteriyor. Ayrıca başlangıçta bizim istatistiksel matematik dediğimiz sistem devrede. Önceki bölümün sonunda fizik yasalarının neler yaptığına geçmeden önce başlangıçta ki uzay zamanın özellikle zaman konusunun çok karmaşık ve şaşırtıcı bir oluşum olduğunu belirtmiştim. O kendi salınım, titreşim yaparak uzay dediğimiz kapsadığı alanını, kendi oluşturuyor. Bu durum defalarca kanıtlanmıştır. tamamı atomlarına kadar donmuş her şey o anda çalışmaya başladılar. Ayrıca zaman, gündelik yaşamda da bir saatlik yol on dakikalık iş vs. Dolayısıyla önce uzay-zaman konusunu işleyelim sonra matematiğe devam edeceğiz. Bu da sinyallerin çıkış ve gideceği cihazların konumlarında kilometrelerce sapmaya sebep olur demektir. Biliyorsunuz istatistik, nicelik yani sayılacak nesneler, doneler gerektiren bir matematik alanıdır. Sistemde her nesne kendi zamanını kendi içinde barındırıyor. Buna bir benzetme yaparsak; şişirilmemiş boş balonla, şişirilmiş içi dolu balonun durumuna benzetilebilir. Fizik yasaları evrende doğrusal akıp giden bir zaman yaratılmadığını söylüyor. Bu durumda, hangi ölçekte olursa olsun, uzay denilen hacim ya da alan, aynı zamanda başı ve sonu arasında bir mesafeye sahiptir. Ancak bu boyut diğer boyutlardan ayrı olarak var olan bir boyut değildir. Çünkü kuantum alanları uzay oluştururken, bir şeyin içine girip kendine yer açmaya, sığmaya çalışmıyor. “Büyük patlama “öncesinde” ne uzay vardı ne de zaman' Richard A. Eğer uydu ile dünyadaki saatlerde bu zaman farkı ayarlanmasaydı ne olurdu? O zaman yanı başınızda oturan arkadaşınıza telefon ettiğinizde bile gönderdiğiniz sinyal, arkadaşınızın telefonu on santim ötede olmasına rağmen onu asla bulamaz ve kontak kuramazdı. Yine diyelim ki, bir süre sonra bir nedenle evrendeki hareketi durdurmaya karar verdi. Yani uzay olarak görülen şeyin içi boş değildir, çok seyreltikte de olsa enerji bulunan alanlardır. ” Richard Muller a. . Bir süre sonra Tanrı geri geldi ve takvime baktı, takvim 2124 gösteriyordu yani aradan 100 yıl geçmişti. Nokta dahil, Planck uzunluğu kapsamında olan tüm nesneler yapılarında mesafe barındır. “Uzay ve zaman, görelilikle birbirine bağlanır. Zaten titreşim yani frekans, birim saniyedeki titreşim sayısıdır. Bu yüzden dünyadaki saatler yaklaşık yirmi kilometre yukarıdaki uydulardaki saatlerden günde 38 milisaniye daha geri kalır. Evrendeki tüm uzay, enerjiden oluşmuş kuantum alanlardır. Bu sistem, gönderilen sinyalin yerini bulması için uydu ve yerdeki saatin eş zamanlı olması zorunludur, yoksa kullanılamaz. InstagramXFacebookLinkedlnBu makalede öne sürülen fikir ve yaklaşımlar tamamıyla yazarlarının özgün düşünceleridir ve Onedio'nun editöryal politikasını yansıtmayabilir. Bilindiği gibi zamana dördüncü boyut deniyor. Uzayın dış çizgisi yoktur dedik. Evrendeki zamanın durumu budur. Şimdi bu konuyu mümkün olduğu kadar anlaşılır bir şekilde açıklamaya çalışayım: Öncelikle, uzay bir boşluk değil, bir nesnedir. g. Muller Şimdi, Zamanın fiziği S. Zira yukarıda da belirtiğim gibi en, boy, derinlik dediğimiz boyutlar başıyla sonu arasında kendi ölçeklerinde mesafelere sahipler. Böylece dünyanın her yeriyle anında görüşebiliyoruz. Evrenin çalışan sisteminin temeli böyledir. Muller’in söylediği şey, uzay ve zaman biri birinden ayrı iki şey değil, birleşik özelliklerdir. Yani zaman verilerek ölçülebiliyor. Bu durum birçok deneyle de kanıtlanmıştır. 140. Zaman, diğer boyutların hepsine içkin olarak var. 140Prof. Son olarak zaman ile ilgili bir başka özellik var. Böylece yanındaki saat, dünyadaki saat ile eş zamanlı çalışmaya başladı.

Zaman Nedir?

Burada doğal olarak aklınıza şu gelebilir; dağlar, taşlar kayalar vs. Ve her şey kendine özgü belli bir hız aralığında enerjiyi harcayabilir. Nokta dahil, Planck uzunluğu kapsamında olan tüm nesneler yapılarında mesafe barındır. Tabi, hareket etmek demek, enerji harcamak demektir. Bilindiği gibi zamana dördüncü boyut deniyor. Evrendeki zamanın durumu budur. Zira dağ, taş, demir, çelik var olan her nesne atomlardan oluşur ve tüm atomlar, kuantumlardan oluşan yapısı gereği durmaksızın hareket halindedir. Buna bir benzetme yaparsak; şişirilmemiş boş balonla, şişirilmiş içi dolu balonun durumuna benzetilebilir. Uzatmayalım, Tanrı evreni yeniden harekete geçirmek için düğmeye bastı. İyi de var olan her şey gibi, biz de doğup bir süre sonra yaşlanıyor ve ölüyoruz. Zamanın bu gerçekliğini, hepinizin kullandığı cep telefonları üzerinden bir örnek vererek anlatayım. Ve tüm olgular, kendine özgü mesafelerde hareket ederek oluşur. İşte bu nedenle önceki bölümde fizik yasaları, amiyane bir tabirle önünde bulduğu enerji dediğimiz hammaddeye bakıp, ortada hiçbir örneği yokken, uzay zaman gibi ilginç bir mekanizmayı ön görmesi veya tasarlaması müthiş bir sonuçtur dedim. Bu konunun daha kolay anlaşılması için bir kurgu hikâye ile anlatayım:Diyelim ki Tanrı bir nedenle kendi katında takvim ve saati olan bir cihaz yaptı. Bu yüzden NASA gönderilen uydulardaki saatlerin hızları yerdeki saatlerin hızına göre ayarlanmış, senkronize edilmiş olarak göndermiştir. Şimdi bu durumda dünyadaki zaman neyi gösterir? Cevap gayet basit: Dünyadaki takvim ve saat donduğu andan yani 20 Şubat 2024 saat on ikiden itibaren tekrar başlayacaktır. Bir süre sonra Tanrı geri geldi ve takvime baktı, takvim 2124 gösteriyordu yani aradan 100 yıl geçmişti. Ayrıca zaman, gündelik yaşamda da bir saatlik yol on dakikalık iş vs. Ayrıca başlangıçta bizim istatistiksel matematik dediğimiz sistem devrede. Sonra bu cihazı dünyadaki takvim ve saate göre ayarladı. 140Prof. Biliyorsunuz istatistik, nicelik yani sayılacak nesneler, doneler gerektiren bir matematik alanıdır. g. Muller’in söylediği şey, uzay ve zaman biri birinden ayrı iki şey değil, birleşik özelliklerdir. Yani kendi oluşturdukları mesafeyi katederek yine kendi oluşturdukları zamanı da kullanmış oluyorlar. Biz bu içinde enerji olan alanların kapsadığı dış sınırlarına hacim ya da uzay diyoruz. Bu durum defalarca kanıtlanmıştır. “Uzay ve zaman, görelilikle birbirine bağlanır. Yani zaman verilerek ölçülebiliyor. Zaman, diğer boyutların hepsine içkin olarak var. Öyle düz bir akış şeklinde değil tıpkı bir film şeridi şeklinde kare kare devam eder. İşte akıp geçen bir zaman olmadığı için hareket durunca zaman da durdu. Her neyse, hepsine gelecek bölümde devam edeceğim. Ancak arada şu fark vardır, şişirilmemiş balon içi boş olsa da hala nesnedir ama içi boş uzayın nesnesi yok demektir. Bu da sinyallerin çıkış ve gideceği cihazların konumlarında kilometrelerce sapmaya sebep olur demektir. . Böylece dünyanın her yeriyle anında görüşebiliyoruz. Uzayın dış çizgisi yoktur dedik. Dolayısıyla kuantum dünyasında hareket durmaz, durursa, zaman da durur. ” Richard Muller a. Çünkü kuantum alanları uzay oluştururken, bir şeyin içine girip kendine yer açmaya, sığmaya çalışmıyor. O da bilime göre tüm evrende kesikli hareket eder. Bu yüzden dünyadaki saatler yaklaşık yirmi kilometre yukarıdaki uydulardaki saatlerden günde 38 milisaniye daha geri kalır. O kendi salınım, titreşim yaparak uzay dediğimiz kapsadığı alanını, kendi oluşturuyor. Dolayısıyla içinde bir şey olmadan uzay oluşamaz. Tabii bu yanlış bir değerlendirme olur. O anda tüm evren ve dünyada durmuş olan her şey kaldığı yerden harekete geçti. Özetlersek zamanı Einstein’in görelilik kuramından itibaren sabit bir şekilde akıp gitmediğini, kütle çekimi ve hıza göre değişken olduğunu biliyoruz. İşte enerjinin hareket için kullandığı bu hız aralıklarına zaman diyoruz. Yani telefon görüşmesi olamazdı. Şimdi bu konuyu mümkün olduğu kadar anlaşılır bir şekilde açıklamaya çalışayım: Öncelikle, uzay bir boşluk değil, bir nesnedir. Son olarak zaman ile ilgili bir başka özellik var. Cep telefonları GPS (Global Positioning System) görelilik teorisinin zaman denklemlerini kullanarak çalışır. Kısaca uçmakta iken donan kuş, tam düşerken donan taş, dalgalanan deniz hareket eden insanlar vs. e S. Evrenin çalışan sisteminin temeli böyledir. Eğer uydu ile dünyadaki saatlerde bu zaman farkı ayarlanmasaydı ne olurdu? O zaman yanı başınızda oturan arkadaşınıza telefon ettiğinizde bile gönderdiğiniz sinyal, arkadaşınızın telefonu on santim ötede olmasına rağmen onu asla bulamaz ve kontak kuramazdı. Zira kütle çekimi zamanı yavaşlatır. Konuya iyi derecede aşina olmayanlar için burada da çok sürpriz yapılanmalar var. Bu sistem, gönderilen sinyalin yerini bulması için uydu ve yerdeki saatin eş zamanlı olması zorunludur, yoksa kullanılamaz. Böylece yanındaki saat, dünyadaki saat ile eş zamanlı çalışmaya başladı. Eğer evrendeki zaman olaylardan bağımsız, kendiliğinden akıp geçen bir yapıda olsaydı, o zaman dünyadaki saat de, Tanrı’nın saatiyle aynı 100 yıl sonrasını göstermesi gerekirdi. Zaten titreşim yani frekans, birim saniyedeki titreşim sayısıdır. Zira yukarıda da belirtiğim gibi en, boy, derinlik dediğimiz boyutlar başıyla sonu arasında kendi ölçeklerinde mesafelere sahipler. Önceki bölümün sonunda fizik yasalarının neler yaptığına geçmeden önce başlangıçta ki uzay zamanın özellikle zaman konusunun çok karmaşık ve şaşırtıcı bir oluşum olduğunu belirtmiştim. Daha basit olarak söylersek; zaman olarak bildiğimiz unsur hareket bağlı bir şey. Muller Şimdi, Zamanın fiziği S. gibi mesafe ve hareket süresi için de kullanılan bir unsurdur. Bu mesafeleri frekans dediğimiz titreşimler oluşturuyor. gibi milyonlarca, milyarlarca yıl sabit duran hareket etmeyen nesneler var ama zaman durmuyor diyebilirsiniz. Yani ortada uzay yoktur. Uzay ve zamanda yaşamıyoruz, uzay-zamanda yaşıyoruz. Evrendeki tüm uzay, enerjiden oluşmuş kuantum alanlardır. Yani olaylar, enerjilerini, an, an dediğimiz kesikli aralıklarla değişim gösteriyor. Bu durumda, hangi ölçekte olursa olsun, uzay denilen hacim ya da alan, aynı zamanda başı ve sonu arasında bir mesafeye sahiptir. Konuya ödüllü fizik profesörü Richard Muller’den alıntıyla başlayalım. Yani uzay olarak görülen şeyin içi boş değildir, çok seyreltikte de olsa enerji bulunan alanlardır. Fizik yasaları evrende doğrusal akıp giden bir zaman yaratılmadığını söylüyor. O anda tüm evrende hareket dondu, fizik yapı tamamen durdu. Enerjinin harcanması ise süreç gerektirir. Şimdi artık doğa yasalarının eş deyişle fizik yasalarının bigbang anı ve hemen sonrası durumuna bakacağız. Bu durum birçok deneyle de kanıtlanmıştır. “Büyük patlama “öncesinde” ne uzay vardı ne de zaman' Richard A. 140. Dolayısıyla önce uzay-zaman konusunu işleyelim sonra matematiğe devam edeceğiz. tamamı atomlarına kadar donmuş her şey o anda çalışmaya başladılar. Ancak bu boyut diğer boyutlardan ayrı olarak var olan bir boyut değildir. Hareket yoksa zaman da yoktur uzay da yoktur. Dolayısıyla başlangıçta ortaya henüz sayacak bir şey çıkmamışken, bir nesne yokken, böyle bir sayısal sistemin kendinde içkin var olması veya tasarlanması da çok düşündürücüdür. Sistemde her nesne kendi zamanını kendi içinde barındırıyor. InstagramXFacebookLinkedlnBu makalede öne sürülen fikir ve yaklaşımlar tamamıyla yazarlarının özgün düşünceleridir ve Onedio'nun editöryal politikasını yansıtmayabilir. Peki aradan geçen bu aylar yıllar nedir? Kendiliğinden geçen bir zaman yoksa, bizim bu deneyimlediğimiz süre nedir?Bu bölüme kadar hep evrenin bigbang öncesi durumlarındaki birçok bilinmezler veya cevapsız soruları işledim ve yasaların nasıl var olup da bu evreni oluşturabildiğine dikkat çektim. Önündeki cihaza baktı takvim 20 Şubat 2024 saat on ikiyi gösteriyordu ve düğmeye bastı. Konuyu özetlersek; evrende, bağımsız sabit bir hızda akıp giden zaman diye bir mevhum yok. Yine diyelim ki, bir süre sonra bir nedenle evrendeki hareketi durdurmaya karar verdi.